Vergrootglazen zijn optische lenzen met een focusserend effect. De sterkte van deze lenzen ligt tussen de 2,0 dpt en ca. 40-50 dpt. Bij gebruik van een vergrootglas wordt het object door het vergrootglas afgebeeld, waarna het beeld vanuit het perspectief van de gebruiker vergroot lijkt. Het object moet zich binnen de brandpuntsafstand van het vergrootglas bevinden; het voor de gebruiker zichtbare beeld van het object bevindt zich op grotere afstand dan het object zelf. Dit kan tot enige gewenning leiden, aangezien de gebruikelijke afstandsbeoordelingen ineens niet meer werken.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen vergrootglazen die uit één lens bestaan en die uit meerdere achter elkaar geplaatste lenzen.
Deze laatste kunnen op hun beurt twee convergerende lenzen zijn (die het totale brekingsvermogen vergroten) of een convergerende en een divergerende lens (die de vrije werkafstand vergroten). Veel
Waarom hebben sterkere loepen altijd een kleinere lensdiameter?
De lenzen van vergrootglazen hebben meestal bolvormige oppervlakken. Hoe sterker de kromming (gelijk aan ‘hoe kleiner de onderliggende bol’), hoe sterker het vergrotende effect. Omgekeerd is het resultaat: De diameter van de lens kan niet groter zijn dan de diameter van de bol waarop deze is gebaseerd. Door de resulterende aberraties aan de rand kan slechts een aanzienlijk kleiner deel van de bol daadwerkelijk worden gebruikt, zodat kleinere lensdiameters automatisch resulteren in sterkere lenzen.
Zijn loeplenzen altijd van kunststof?
In veel gevallen is de lens in handloepen gemaakt van plastic, omdat de lenzen hierdoor gemakkelijker te hanteren zijn vanwege hun lagere gewicht en ze niet gemakkelijk beschadigen als ze vallen. Er bestaan echter nog steeds glazen vergrootglazen en in veel gevallen kunnen deze lenzen worden vervangen als ze beschadigd zijn. Statiefloepen, die niet in de hand hoeven te worden gehouden maar op een statief worden bevestigd, zijn vaker van glas, aangezien het gewicht van de lens maar een ondergeschikte rol speelt.
Wat betekenen de cijfers op mijn vergrootglas?
Cijfers worden soms afgedrukt of in reliëf gemaakt op vergrootglazen waarmee conclusies kunnen worden getrokken over de kracht of vergroting van het vergrootglas. Ofwel wordt daar het brekingsvermogen gespecificeerd (eenheid ‘dpt’ of ‘D’), ofwel is er een directe indicatie van vergroting (‘2x’ of iets dergelijks). In principe kun je de vergroting uit het brekingsvermogen berekenen, maar je krijgt verschillende resultaten afhankelijk van hoe je het vergrootglas gebruikt. Daarom wordt steeds vaker de – ondubbelzinnige – brekingskracht van de lens en niet de vergroting gespecificeerd.
Kan ik een vergrootglas krijgen bij mijn zorgverzekeraar?
Als het gezichtsvermogen tot op zekere hoogte beperkt is en er minimaal een vergroting van 1,5x nodig is, kan een vergrootglas in het algemeen op kosten van de wettelijke zorgverzekering door een arts worden voorgeschreven; eigen bijdragen kunnen van toepassing zijn. Bij een particuliere zorgverzekering is de omvang van de kostendekking afhankelijk van de verzekeringsmaatschappij en het gekozen tarief.
Welke vergroting kan een vergrootglas hebben?
Loepen kunnen relatief lage vergrotingen hebben (bijv. 1,5x), maar er zijn ook loepen met aanzienlijk hogere vergrotingen (bijv. 20x). Omdat zowel de lensdiameter als de mogelijke werkafstand afnemen bij toenemende vergroting, zijn loepen met een zeer hoge vergroting geschikter voor zeer speciale toepassingen op wetenschappelijk en technisch gebied. Voor alledaagse dingen zoals het lezen van de krant, worden vergrotingen van meer dan 6x meestal geassocieerd met hanteringsproblemen.